Foto's die stiekem picto's zijn

Zolang uw dochter niet gericht kan kiezen is ze niet toe aan welke type communicatiemiddel dan ook oordeelde de logopediste. Dat ik het niet met haar eens was, had ze weinig boodschap aan. Dat viel onder de noemer "moeder heeft de beperkingen van Lin nog niet geaccepteerd".  Ik heb een hekel aan dat woord moeder, maar daar weid ik nog wel een keer een blog aan. 

Ik was er echter van overtuigd dat Lin wel degelijk zou kunnen communiceren, als wij maar de juiste manier vonden. Kiezen uit twee objecten lukte inderdaad maar zelden, meestal keek ze er naar, draaide zich om en ging wat anders doen. Tot zo ver had de logopediste gelijk. Maar mijn gevoel zei dat het misschien ook wel eens zou kunnen komen doordat dat wat ze graag zou willen niet aangeboden werd. 

Na dat gesprek met de logopediste heb ik drie nachten wakker gelegen en uiteindelijk besloten om gewoon eigenwijs te zijn en te starten met foto's. Een pakje memorykaartjes, plakfolie, magneettape (met dank aan de Action) en zes uitgeprinte foto's en we hadden onze eerste foto picto's op een magneetbord op ooghoogte in de keuken. De eerste twee dagen heb ik het wel honderd keer voor gedaan met het plaatje: kijk paprika, wil jij paprika, lekker he paprika, wil je nog meer paprika? Terwijl ik ondertussen Lin stukjes paprika voerde (gelukkig vindt ze dat erg lekker). En zo hebben we dat met alle zes de foto's gedaan.. Twee dagen later stond ik in de woonkamer en kwam ze ineens aanlopen met het plaatje van de paprika. Zelf van het bord gevist en met een grijns van oor tot oor, toen ze direct een flink stuk paprika kreeg. Hoezo niet toe aan welk communicatiemiddel dan ook?

Inmiddels zijn we dik twee jaar verder en gebruikt ze zelf ongeveer twintig foto's actief en begrijpt er zo'n veertig. Dat past natuurlijk niet meer op een bord, dus het zit nu in een boekje. Op verzoek van de logopediste gaan we nu nadenken over standaardisatie. Leuk zo'n systeem dat door moeder zelf ontwikkeld is, maar dat is natuurlijk wel reuze onhandig voor op school. Ik ben er nog niet over uit in hoeverre we hier in meegaan. Voor Lin blijven we vooral zoeken naar een manier waarop ze nog vaker zo'n prachtmoment kan hebben als met haar allereerste zelf gevraagde paprika.