Twee stapjes naar voren en 1 pasje terug

Het is Lins favoriete Nijntje liedje. Een liedje waarin Nijntje leert dansen en dat valt nog niet mee, halverwege valt ze zelfs om.

Lins ontwikkeling gaat soms net zo. Lin kreeg nog regelmatig een nachtfles melk. Ze was en is zo licht dat ze alle beetjes extra calorieën goed kan gebruiken. Ze kreeg er ook al standaard 1 voor het slapen gaan en eentje als ze 's ochtends wakker werd en niet te vergeten de fles als ze in de auto geslapen had na een vermoeiende dag op school. Kortom Lin is een grote melk drinker.

Maar Lin is nu zeven en die babyfles gevuld met melk begon me steeds meer tegen te staan. Een grote meid die uit een babyfles drinkt, ik vond het eigenlijk niet meer kunnen. Geen gezicht, toch? Dus ik besloot dat als ze dan toch per se melk wilde drinken, dat dan in elk geval uit een tuitbeker moest. Natuurlijk wel andere bekers voor aangeschaft dan haar sapbeker en rigoureus alle flesjes en spenen weggegooid. De eerste paar keren waren drama, ze wilde zelfs geen slok proeven. Maar daarna leek het iets beter te gaan en dronk ze een paar slokken uit de beker voor het slapen gaan. De nachtbeker pakte ze wel aan, maar liet ze vervolgens rustig leeglopen in haar bedje en de ochtendbeker weigerde ze helemaal. Ik dacht dat het kwestie van wennen was en dat het vast met een paar weken zou gaan lukken. Maar Lin liet meer en meer haar bekers melk staan, vroeg er soms nog wel om in haar boek, maar nam dan een slok en liet de beker weer aan z'n lot over.

Tot ze een paar weken geleden besloot dat het nou maar afgelopen moest zijn met die ongein van haar moeder. In haar communicatieboek stond nog het plaatje van de babyfles met melk en op een middag besloot ze zich niet af te laten schepen. Ze tikte op het plaatje van het flesje. Ik gaf haar haar nieuwe beker met melk en ze pakte 'm aan en gooide 'm weg en tikt weer op het plaatje van haar flesje melk. We hebben dat een keer of zes herhaald, tot ze er boos om werd. Dikke tranen en maar blijven tikken op het plaatje. 

De volgende dag heb ik de strijd opgegeven en een nieuwe babyfles gekocht. Lin moet 'm hebben zien staan, want die middag vroeg ze weer om een flesje melk. Toen ik haar haar babyfles aangaf, kreeg ik de grootste grijns en een spontane knuffel voordat ze zich in een hoekje van de bank verschanste om lekker haar melk te drinken. De avond en nachtfles zijn er door deze actie van mij helemaal af, maar zo af vraagt ze overdag om een flesje melk en dan krijgt ze die. Gewoon uit een babyfles, dan maar geen gezicht, maar wel een heel tevreden kind.

 

  Nooit een blog missen, volg me op facebook!