Poef het eerste schooljaar zit er weer op
En toen zat Lin haar eerste schooljaar er zomaar ineens weer op. Bizar eigenlijk als je bedenkt hoe snel dat dan toch weer gegaan is en hoeveel ze geleerd heeft. Ze kan inmiddels zelf haar jas uitdoen (nadat ik haar rits heb losgemaakt), een handje geven, wijzen, op haar beurt wachten (hoewel dat vooral niet te lang mag duren), over hekjes klauteren en op knopjes drukken, zelfs als die heel klein zijn.
Het is fijn om aan het eind van het schooljaar terug te kunnen kijken en dan zo’n lijstje te kunnen maken van dingen die ze geleerd heeft. In de waan van alle dag zie je soms niet hoeveel ze zich ontwikkelt. Dat ze groter wordt merk ik dagelijks: wat groeit ze hard en wat wordt ze zwaar om te tillen. Maar dat ze ook telkens weer nieuwe dingen leert, merk je eigenlijk pas goed als je terugkijkt.
Het meest lastig vond ik, dit schooljaar, om iedereen die bij haar op school betrokken is op 1 lijn te krijgen. In een week zijn er 8-14 personen betrokken bij Lins ontwikkeling. Het overleg daarmee gaat in drie verschillende gesprekken: ik heb apart overleg met de juffen, apart overleg met de zorgondersteuning en apart overleg met de logopediste. Zij overleggen in principe niet gezamenlijk, dus ik moet de uitkomsten van die gesprekken ook weer zelf terugkoppelen aan de rest. Als ik met de logopediste afspreek dat ze de ene keer met Lin in de klas werkt en de week erop met Lin in haar eigen logopedielokaal. Blijkt na drie maanden dat het welgeteld 1 keer is gelukt om zinvol in de klas met Lin te werken, alle andere keren kwam het of de juf niet uit of de rest van de klas was net snoezelen/naar buiten, waardoor het geen toegevoegde waarde had om in de klas te blijven. Afstemming tussen de juf en de logopediste bleek ingewikkeld.
Hetzelfde geldt voor de afstemming tussen de zorgondersteuners en de juffen/klassenassistenten. Door de invoering van de AVG mogen ze niet meer met elkaar afstemmen over de kinderen. Met als gevolg dat ik twee terugkoppelingen krijg over Lins schooldag: 1 van de zorgondersteuner of ze al dan niet goed gegeten, gedronken, geplast heeft en 1 van de juf, in twee gescheiden systemen. Wat ook betekent dat het zorgplan en het OPP (ontwikkelingsperspectiefplan) twee aparte documenten zijn waar veelal hetzelfde instaat, maar die beiden minimaal 1 keer per jaar beoordeeld en bijgesteld moeten worden.
Als je het zo bekijkt is het een wonder dat Lin op school wat leert en dat zorgondersteuners, juffen en de logopediste in grote lijnen elkaar wel versterken. En voor een deel komt dat door Lin. Zij weet inmiddels prima wie ze waarvoor nodig heeft of wat die persoon met haar wil doen en daardoor krijgen zorgondersteuners, juffen en de logopediste de ruimte om met haar te werken aan de gestelde doelen.
Ik ben heel benieuwd wat ze volgend schooljaar gaat leren, maar ik weet zeker dat ook daar weer een mooi lijstje uitkomt.