Blijf nou toch eens van dat lichtknopje af!

Lin heeft zo'n mooie rustgevende bubbelbuis. Heeft haar vader zelf gemaakt: oerdegelijk, super groot en er ging een enorme hoeveelheid gedemineraliseerd water in. Vanaf het eerste moment dat hij aanging een hit. Lin is er super blij mee. De bubbelbuis krijgt regelmatig een dikke knuffel en nogal eens tref ik haar op haar buik liggend voor de bubbelbuis aan, dan ligt ze te kijken naar hoe al die bubbeltjes omhoog borrelen. 

De bubbelbuis is ook een tijdje stuk geweest. Lin leek dat niet erg te vinden, ze liep er niet naar toe of zat er niet aan. Het was gewoon zo. Maar op een goede dag werd hij weer gerepareerd en deed hij het weer. Lin was weer net zo blij als daarvoor. Maar nu was het toch anders als hij uit stond, dan bleef ze er een beetje bij dralen, alsof het ineens wel uit maakte dat hij het niet deed. De bubbelbuis zit gekoppeld aan een lichtknopje en zo ontstond het idee om te kijken of we haar konden leren de lichtschakelaar zelf te bedienen. Wekenlang heeft vooral haar vader elke keer met haar het lichtknopje aangezet en dan stonden ze samen te kijken hoe de bubbelbuis aan ging. Soms wel vijf keer op een dag, samen het knopje indrukken. Lin leek het niet op te slaan, ze ging keurig elke keer mee naar de schakelaar, maar toonde zelf geen initiatief. Tot we op een dag op de bank zaten en ze zelf naar het lichtknopje liep en het licht aanzette. Eerst dachten we nog aan toeval, maar toen ze het twee dagen later opnieuw deed, wisten we dat het toch binnen gekomen was. Lin kon zelf haar bubbelbuis aanzetten en wat was ze daar blij mee. De bubbelbuis werd een nog grotere vriend dan hij al was.

Maar de bubbelbuis bleek niet het enige lichtknopje in huis te zijn. Het duurde dan ook niet lang voordat Lin ook de lichtknopjes in de keuken ontdekte, die op haar slaapkamer en die in de onze. Heel fijn als midden in de nacht het grote slaapkamerlicht aangaat. De juf op school was ook minder blij met dat ze het geleerd had, Lin zette ineens midden tijdens de les het licht uit. Dus ja, soms is dat best eens lastig, maar meestal genieten we vooral als ze 's ochtends naar haar bubbelbuis loopt, zelf op het lichtknopje drukt en dan de bubbelbuis een dikke knuffel geeft.