Alle begin is lastig...

... en dat vind ik echt. Want waar begin je? Als ik bij mijn geboorte begin, dan zit niemand daar op te wachten, behalve die enkeling die nieuwsgierig is naar hoe oud ik ben. Ik kan ook beginnen bij de dag waarop ik mijn man leerde kennen. Maar ik moet eerlijk bekennen, dat ik niet meer zou weten op welke dag dat was. Dus laat ik maar, zoals ik meestal doe, beginnen bij de dag dat onze mooie lieve dochter Lin geboren werd. Afgezien van dat ze wat moeite had met drinken en zichzelf warm houden hadden we vrij onbezorgde eerste 8 maanden. Dat ze zich maar heel langzaam ontwikkelde weten we aan het vele huilen van de eerste 5 maanden. Maar met 8 maanden begonnen we toch maar voorzichtig met fysiotherapie thuis. Met 15 maanden zaten we bij de kinderarts en toen begon de lange zoektocht naar een diagnose. Lin heeft een aantal unieke genafwijkingen die mogelijk verklaren waarom ze zich anders ontwikkelt dan andere kinderen. Voor het gemak houden we het meestal maar op een heel lief meisje met een (ernstig) verstandelijke beperking. 

Het is als je er zo naar kijkt wel grappig dat de "over mij" pagina gelijk over Lin gaat. Ik ben meer dan alleen moeder, maar het moeder zijn neemt op dit moment wel een groot deel van mijn leven in beslag, meer dan ik vooraf had kunnen bedenken. 
Naast dat ik moeder ben, werk ik ook nog 24 uur per week en vind ik het heerlijk om in en om huis bezig te zijn. 

Ik ben dit blog gestart om mijn hersenspinsels een plek te kunnen geven. Ik zou ook in een dagboek kunnen schrijven. Dat doe ik soms ook, maar dan schrijf ik zonder doel en zonder richting. Dan zijn het vaak van die lange teksten, die alle kanten uit gaan en die ik maar zelden teruglees. Op deze website hoop ik een verzameling te maken, waar ik misschien zelf over een aantal jaar ook nog wat aan heb. Tot die tijd, hoop ik dat jij hier gezellig meeleest.

Zo, de kop is er af en zoals altijd lucht dat op! Tot zo ver alle clichés.

Yvonne